نوع مقاله : پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانش آموخته دکتری، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2 استاد گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3 دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
4 دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع بکارگیری رسانه‌های اجتماعی در توسعه کسب و کارهای ورزشی در قالب یک الگو انجام گرفته است.
روش شناسی: روش پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی (کیفی_کمی) می‌باشد که در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده گردید. جامعۀ آماری در بخش کیفی شامل اساتید دانشگاه و صاحبان کسب و کارهای ورزشی می‌باشد که پس از رسیدن به حد اشباع نظری، 17 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و در بخش کمی نیز 417 نفر از اساتید، فارغ‌التحصیلان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی مدیریت ورزشی و بازاریابی کل کشور به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار پژوهش در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته 32 سوالی برگرفته از بخش کیفی بود که روایی صوری و سازه آن تایید و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ 91 درصد تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Spss و Amos نسخه 24 انجام گرفت.
یافته‌ها: در این پژوهش تعداد 151 کد باز استخراج گردید که در 7 متغیر دسته بندی گردید. در بخش کمی اولویتبندی آنها به ترتیب شامل محدودیت‌های فیلترینگ، موانع حقوقی و قانونی، موانع سیاسی و اقتصادی، چالش‌های مدیریتی، محدودیت‌های فرهنگی و اجتماعی و نقص زیرساخت‌های فناوری می‌باشند. تنها دانش ناکافی نسبت به رسانه‌های اجتماعی اثر معناداری نداشت.
اصالت و ابتکار مقاله: این پژوهش با رویکردی نوآورانه به شناسایی موانع بکارگیری رسانه‌های اجتماعی در کسب و کارهای ورزشی ایران پرداخته است. برخلاف مطالعات قبلی که بیشتر به مزایای رسانه‌های اجتماعی توجه داشته‌اند، این تحقیق به‌صورت جامع چالش‌های عملی و مدیریتی را در این زمینه بررسی کرده و راهکارهای کاربردی برای رفع آنها ارائه می‌دهد. با توجه به شرایط خاص کسب و کارهای ورزشی در ایران، این مطالعه می‌تواند به بهبود مدیریت این موانع و توسعه پایدار آنها کمک کند.
موضوعات
)